Het luisterlied Peter G.N. Colpaert Aan het schrikken en het beven. Ben ik meer dan lang gewend Maar het blijven overleven Eist een meesterlijk talent Als ik met m’n luisterliedjes Door de showbusiness wil gaan Zal ik meer dan eens verlegen En op krukken moeten staan Maar misschien komt met jaren Op een dag nog iets aan roem Eerst wat stengels en wat blaren En dan plots is er een bloem En de zon zal altijd schijnen Wordt de duisternis een licht Zal een rimpeltje verdwijnen Uit m'n rusteloos gezicht En de boeien zullen breken Altijd weer bij. elk gedicht Het applaus zal altijd spreken En m'n lasten worden licht En dan zullen ook m'n krukken Geen dag langer meer bestaan 'k Breek z’ in meer dan duizend stukken ‘k Zal op eigen benen gaan Loopt m'n weg niet over rozen Naar een hemels zoet bestaan 'k Heb tenminste zelf gekozen En die keuze neem ik aan Want m'n lied zal vaker vallen Net zo vaak staat het weer op ’t Zal zijn zwakke spieren ballen Tegen commerciële pop Ik zal altijd blijven zingen Soms eens luid en soms eens stil Mensen in de oren dringen Net zo veel als ik maar wil Laat de rock het dichtwerk slopen Heel gevoelloos en heel kil 't Luisterlied zijn graf blijft open En ’t verrijst wanneer het wil
volgende pagina
vorige pagina
Ook al blijft de disco tronen In een showbizz' die verzweert  lk zal mij als dichter tonen  Bikkelhard en ongedeerd Aan het schrikken en het beven Ben ik meer lang gewend Maar het blijven overleven Eist niet langer veel talent
Het luisterlied Peter G.N. Colpaert Aan het schrikken en het beven. Ben ik meer dan lang gewend Maar het blijven overleven Eist een meesterlijk talent Als ik met m’n luisterliedjes Door de showbusiness wil gaan Zal ik meer dan eens verlegen En op krukken moeten staan Maar misschien komt met jaren Op een dag nog iets aan roem Eerst wat stengels en wat blaren En dan plots is er een bloem En de zon zal altijd schijnen Wordt de duisternis een licht Zal een rimpeltje verdwijnen Uit m'n rusteloos gezicht En de boeien zullen breken Altijd weer bij. elk gedicht Het applaus zal altijd spreken En m'n lasten worden licht En dan zullen ook m'n krukken Geen dag langer meer bestaan 'k Breek z’ in meer dan duizend stukken ‘k Zal op eigen benen gaan Loopt m'n weg niet over rozen Naar een hemels zoet bestaan 'k Heb tenminste zelf gekozen En die keuze neem ik aan Want m'n lied zal vaker vallen Net zo vaak staat het weer op ’t Zal zijn zwakke spieren ballen Tegen commerciële pop Ik zal altijd blijven zingen Soms eens luid en soms eens stil Mensen in de oren dringen Net zo veel als ik maar wil Laat de rock het dichtwerk slopen Heel gevoelloos en heel kil 't Luisterlied zijn graf blijft open En ’t verrijst wanneer het wil
Ook al blijft de disco tronen In een showbizz' die verzweert  lk zal mij als dichter tonen  Bikkelhard en ongedeerd Aan het schrikken en het beven Ben ik meer lang gewend Maar het blijven overleven Eist niet langer veel talent
volgende pagina
vorige pagina