Als ik dans met de dood                   Peter G.N. Colpaert Als ik dans met de dood Dan zwaai ik mijn krukken Gewoon in het rond En dan voel ik geen pijn Als ik dans met de dood Breekt de dansvloer in stukken Lijk ik bleek maar gezond Op mijn laatste festijn Als ik dans met de dood Haal ik wijn uit de kelder En geef ik een ronde Op het hemels genot Ook al smaakt hij naar lood is hij troebel en helder En gebotteld in zonde Voor duivel en God Als ik dans met de dood Wil ik drijven en zinken Wil ik één keer misschien Nog eens denken aan jou Als ik dans met de dood Wil ik dromen en drinken Om je nóg eens te zien Als die prachtige vrouw Als ik dans met de dood Ga ik brood voor je halen Met vijgen en fruit En met dadels erbij En hang ik je vol Met kransen en kralen Op een schip of een schuit Ben je heel dicht bij mij Als ik wals met de dood Ga ik dansend ten onder Met een lachend gezicht Dat verrekt van de pijn Als ik dans met de dood Zorgen bliksem en donder Voor geluid en voor licht Tot het rustig zal zijn Als ik dans met de dood Hou ik jou in mijn armen En dan hoor je de slag En dan zie ik de schicht En zelfs dan zal mijn lijf dat al koud is je warmen En dan straalt er een lach Op je prachtig gezicht Kleurt de hemel dan rood Wordt de aarde herschapen: Een symfonisch orkest Speelt een hemels geluid Als ik dans met de dood Valt hier niets meer te rapen -’final touch’ op z’n best- En dan stap ik er uit. Dan stopt de muziek Ik kan  níet meer bewegen Ze zullen me dragen Naar waar ik  niet wil En in een portiek Waait de wind met de regen Je beeld zal vervagen En alles wordt stil