Als ik dans met de dood Peter G.N. Colpaert
Als ik dans met de dood
Dan zwaai ik mijn krukken
Gewoon in het rond
En dan voel ik geen pijn
Als ik dans met de dood
Breekt de dansvloer in stukken
Lijk ik bleek maar gezond
Op mijn laatste festijn
Als ik dans met de dood
Haal ik wijn uit de kelder
En geef ik een ronde
Op het hemels genot
Ook al smaakt hij naar lood
is hij troebel en helder
En gebotteld in zonde
Voor duivel en God
Als ik dans met de dood
Wil ik drijven en zinken
Wil ik één keer misschien
Nog eens denken aan jou
Als ik dans met de dood
Wil ik dromen en drinken
Om je nóg eens te zien
Als die prachtige vrouw
Als ik dans met de dood
Ga ik brood voor je halen
Met vijgen en fruit
En met dadels erbij
En hang ik je vol
Met kransen en kralen
Op een schip of een schuit
Ben je heel dicht bij mij
Als ik wals met de dood
Ga ik dansend ten onder
Met een lachend gezicht
Dat verrekt van de pijn
Als ik dans met de dood
Zorgen bliksem en donder
Voor geluid en voor licht
Tot het rustig zal zijn
Als ik dans met de dood
Hou ik jou in mijn armen
En dan hoor je de slag
En dan zie ik de schicht
En zelfs dan zal mijn lijf
dat al koud is je warmen
En dan straalt er een lach
Op je prachtig gezicht
Kleurt de hemel dan rood
Wordt de aarde herschapen:
Een symfonisch orkest
Speelt een hemels geluid
Als ik dans met de dood
Valt hier niets meer te rapen
-’final touch’ op z’n best-
En dan stap ik er uit.
Dan stopt de muziek
Ik kan níet meer bewegen
Ze zullen me dragen
Naar waar ik niet wil
En in een portiek
Waait de wind met de regen
Je beeld zal vervagen
En alles wordt stil