Zo heb je al twintig keer afscheid genomen Peter G.N. Colpaert Zo heb je al twintig keer afscheid genomen En negentien keren kwam alles weer goed Al was het alleen om m'n broek in te zomen Maar iets dat verbittert raakt zelden weer zoet En jij zou m'n haat weer tot liefde ontplooien En roepen : "Kom neem * ik ben er al weer" En ik zou voor jou dan mijn raam opengooien En huilen van vreugde, maar 'k doe het niet meer Wij hebben elkaar , denk ik, nooit goed begrepen Het was slechts een liefde vol lappen en sleet Ik zat in je wurggreep en zag in je knepen De zachtste omhelzing die 'k nooit meer vergeet Ooit hebben we samen een stuk van de aarde Met knoflook bezaaid en met rozen beplant Dan bleek onze liefde een staal zonder waarde Die nooit eens verwatert, die nooit eens verbrandt We moeten elkaar toch voor één keer begrijpen Als jij nu de deur uitgaat is het voorbij Dan is er geen kantje meer glanzend te slijpen Zo is het toch beter voor jou en voor mij Vaarwel dan mijn liefste, na twintig keer plooien Blijft enkel de breuk tussen jou en je vent Maar toch zal ik altijd mijn raam opengooien En huilen van vreugde als jij er weer bent
volgende pagina
vorige pagina
Zo heb je al twintig keer afscheid genomen Peter G.N. Colpaert Zo heb je al twintig keer afscheid genomen En negentien keren kwam alles weer goed Al was het alleen om m'n broek in te zomen Maar iets dat verbittert raakt zelden weer zoet En jij zou m'n haat weer tot liefde ontplooien En roepen : "Kom neem * ik ben er al weer" En ik zou voor jou dan mijn raam opengooien En huilen van vreugde, maar 'k doe het niet meer Wij hebben elkaar , denk ik, nooit goed begrepen Het was slechts een liefde vol lappen en sleet Ik zat in je wurggreep en zag in je knepen De zachtste omhelzing die 'k nooit meer vergeet Ooit hebben we samen een stuk van de aarde Met knoflook bezaaid en met rozen beplant Dan bleek onze liefde een staal zonder waarde Die nooit eens verwatert, die nooit eens verbrandt We moeten elkaar toch voor één keer begrijpen Als jij nu de deur uitgaat is het voorbij Dan is er geen kantje meer glanzend te slijpen Zo is het toch beter voor jou en voor mij Vaarwel dan mijn liefste, na twintig keer plooien Blijft enkel de breuk tussen jou en je vent Maar toch zal ik altijd mijn raam opengooien En huilen van vreugde als jij er weer bent
volgende pagina
vorige pagina