Maar jij bent toch van wie ik hou Peter G.N. Colpaert En zelfs al kan een liefde zonder ruzie niet bestaan En blijven de verwijten haar voornaamste steunpilaren Heeft ieder woord waarmee ik jou teveel heb pijn gedaan Een schuldenlast op mij gelegd die niet meer kan verjaren Ik heb je al te vaak verwenst, ik heb je afgesnakt Ik heb de deuren van ons huis als bommen dichtgeslagen En toch bleef onze liefde door de jaren heen intact Ik zou je op m'n amen naar de hemel moeten dragen Want jij bent toch van wie ik hou En die me altijd weer begrijpt en die met liefde elke dag M'n scherpe kanten ronder slijpt We hebben vaak gevochten, ieder in z'n eigen Stijl Zozeer zelfs dat jouw krabben op een way of life ging lijken M'n bitsheid kreeg z'n vaste vorm, jouw trots werd net een bijl Die stuksloeg zonder om te zien en zonder uit te wijken Ik vond je opschmink veel te blauw, je lippenrood te rood En schreeuwde dat een clown gezicht je prima stond te tooien En jij zei enkel binnensmonds zoiets als : "Idioot" En streek m'n splinternieuwe broek dan vol van valse plooien Want jij bent toch van wie ik hou En die me altijd weer begrijpt en die met liefde elke dag M'n scherpe kanten ronder slijpt Al stond dan onze ruzie als een zweepslag in je rug Er werd opnieuw iets opgebouwd dat alles kwam verwarmen Want boven wat vernield was sloegen wij opnieuw een brug Om veel intenser dan voorheen elkaar te gaan omarmen Ik heb je al te vaak verwenst ik heb je afgesnakt Ik heb de deuren van ons huis als bommen dichtgeslagen Maar toch bleef onze liefde door de jaren heen intact Ik zal je waar het goed is op m'n armen binnendragen
volgende pagina
vorige pagina
Maar jij bent toch van wie ik hou Peter G.N. Colpaert En zelfs al kan een liefde zonder ruzie niet bestaan En blijven de verwijten haar voornaamste steunpilaren Heeft ieder woord waarmee ik jou teveel heb pijn gedaan Een schuldenlast op mij gelegd die niet meer kan verjaren Ik heb je al te vaak verwenst, ik heb je afgesnakt Ik heb de deuren van ons huis als bommen dichtgeslagen En toch bleef onze liefde door de jaren heen intact Ik zou je op m'n amen naar de hemel moeten dragen Want jij bent toch van wie ik hou En die me altijd weer begrijpt en die met liefde elke dag M'n scherpe kanten ronder slijpt We hebben vaak gevochten, ieder in z'n eigen Stijl Zozeer zelfs dat jouw krabben op een way of life ging lijken M'n bitsheid kreeg z'n vaste vorm, jouw trots werd net een bijl Die stuksloeg zonder om te zien en zonder uit te wijken Ik vond je opschmink veel te blauw, je lippenrood te rood En schreeuwde dat een clown gezicht je prima stond te tooien En jij zei enkel binnensmonds zoiets als : "Idioot" En streek m'n splinternieuwe broek dan vol van valse plooien Want jij bent toch van wie ik hou En die me altijd weer begrijpt en die met liefde elke dag M'n scherpe kanten ronder slijpt Al stond dan onze ruzie als een zweepslag in je rug Er werd opnieuw iets opgebouwd dat alles kwam verwarmen Want boven wat vernield was sloegen wij opnieuw een brug Om veel intenser dan voorheen elkaar te gaan omarmen Ik heb je al te vaak verwenst ik heb je afgesnakt Ik heb de deuren van ons huis als bommen dichtgeslagen Maar toch bleef onze liefde door de jaren heen intact Ik zal je waar het goed is op m'n armen binnendragen
vorige pagina
volgende pagina
vorige pagina